بررسی رابطه میان توانمند سازی, تعهد سازمانی و رضایت شغلی در سازمان امور مالیاتی کشور

انسان ها استعدادهای طبیعی برای حل مشکلات و بهبود روش ها دارند و سازمان ها برای موفقیت و کسب مزیت رقابتی بایستی به دنبال یافتن راه هایی باشند که از این استعدادها به بهترین شکل ممکن بهره برداری نمایند. توانمندسازی کارکنان می تواند به عنوان یک راهبرد اثرگذار بر عملکرد و بهسازی نیروی انسانی معرفی گردد. قدرت دانش و تفکر مبتنی بر آموزش و تجربه می تواند در فرایند توانمندسازی موثر باشد. عنصر خلاقیت و دانش و توجه به توانمندسازی کارکنان به عنوان عنصر برتری بخش در رقابت مطرح شده است. سازمان ها کمتر مایل به جلب اطاعت اعضای خود از طریق اجبار هستند، بلکه بیشتر به سمت درونی کردن تعهد و افزایش اعتماد گام برمی دارند. این نکته را نیز باید خاطرنشان نمود که همچنان که توجه به توانمندسازی می تواند باعث افزایش اعتماد به نفس کارکنان و بهبود عملکرد آن ها شود، توجه به مسائلی از جمله رضایت شغلی و تعهد سازمانی نیز نقش به سزایی در بهبود عملکرد و افزایش انگیزه کارکنان ایفاد می کند. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین توانمندسازی، تعهد سازمانی و رضایت شغلی میان کارکنان ستاد سازمان امور مالیاتی کشور در سال های 89 – 1388 می باشد. این تحقیق در سازمان امور مالیاتی شهر تهران صورت پذیرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق زمینه یابی است. در این تحقیق از روش همبستگی نیز استفاده شده است. روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) نیز برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفته است. برای 50 سوال تخصصی پرسشنامه از مقیاس پنج گزینه ای و برای سوالات مربوط به جنسیت، سن، میزان تحصیلات و نحوه همکاری کارکنان نیز از مقیاس اسمی استفاده شد. در این تحقیق سه متغیر توانمندسازی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی مدنظر است و روابط بین این متغیرها به صورت جداگانه بررسی شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر محدود بوده و شامل کلیه کارکنان شاغل (به جز نیروهای خدماتی) در ستاد سازمان امور مالیاتی کشور در شهر تهران است که تعداد آنها 1013 نفر است. چارچوب نمونه گیری در این پژوهش فهرست کلیه کارکنان شاغل (به جز نیروهای خدماتی) در ستاد سازمان امور مالیاتی کشور در شهر تهران و واحد و عنصر نمونه گیری فردی (کارکنی) است که پرسشنامه را پرکرده است. برای تعیین حجم نمونه با توجه به چارچوب نمونه گیری، از فرمول مناسب استفاده شده که حجم نمونه 278 نفر تعیین گردید و برای افزایش دقت نمونه گیری، 280 پرسشنامه توزیع شد. روش نمونه گیری نیز روش تصادفی ساده است. در این پژوهش از ضریب همبستگی اسپیرمن برای بررسی فرضیه ها استفاده شد، که معنادار بودن روابط بین متغیرها در هر یک از فرضیه ها تأیید شد. ضریب همبستگی برای متغیرهای توانمندسازی و تعهد سازمانی 711/0 (و 505/0 = 3 3)، برای متغیرهای رضایت شغلی و تعهد سازمانی 821/0 (و 674/0 = 3 3) و برای متغیرهای توانمندسازی و رضایت شغلی 693/0 (و 480/0 = 3 3) به دست آمد. واژگان کلیدی: توانمندسازی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی نظر استاد راهنما برای چاپ در پژوهش نامه دانشگاه مناسب است ? مناسب نیست ? تاریخ و امضا: